به گزارش شهرآرانیوز؛ در ماههای اخیر، گلایههای متعددی از سوی تاکسی رانهای مشهد به تحریریه صفحه صدای مردم ارسال شده است. گلایههایی که بخش غالب آن را مشکلات جدی معیشتی و شغلی به خود اختصاص میدهد. این رانندگان که بار عمدهای از حمل ونقل عمومی را به دوش میکشند، معتقدند در شرایط ناعادلانهای کار میکنند و نیازمند حمایتهای فوری از سوی نهادهای مسئول هستند. در همین راستا صدای مردم شهرآرا در یک نیمروز پای صحبت تاکسی رانها بود این روایت بخشی از این گلایهها و خواستههای تاکسی ران هاست.
بسیاری از تاکسی رانهای مشهد با ارسال پیام به سامانه صدای مردم موضوع آبونمان را مطرح کردهاند. به گفته آنها با وجود پرداخت ماهانه بیش از ۱۰۰ هزار تومان آبونمان به سازمان تاکسی رانی، هیچ گونه خدمات ملموسی دریافت نمیکنند. آنها انتظار دارند که این هزینه، حداقل شامل تأمین لوازم ضروری خودرو، نظیر لاستیک و روغن موتور به قیمت دولتی باشد.
یکی از رانندگان میگوید: با این شرایط اقتصادی و هزینههای سرسام آور خودرو، اگر لاستیک یا روغن موتور خراب شود، باید از جیب خودمان با قیمتهای آزاد بخریم. هیچ حمایتی از طرف سازمان نیست و حتی خدمات جزئی هم نمیدهند. این گلایه در حالی مطرح میشود که بسیاری از تاکسی رانها معتقدند مبلغ آبونمان باید صرف بهبود وضعیت تاکسی رانها شود، اما در عمل تفاوتی در شرایط کاری ایجاد نشده است.
روایت اول مان گپ و گفت با یکی از تاکسیرانهایی است که به گفته خودش سابقهای ۱۰ ساله دارد. میگوید: مدل تاکسی که همین الان عصای دست من و خانوادهام است، قدیمی است. بااین تاکسی دیگر نمیتوانم مثل گذشته کارکنم.
او در ادامه بیان میکند: برای یک تاکسیران داشتن ماشین جدید و نو خیلی اهمیت دارد. چون حداقل هزینه کمتری برای قطعات خودرو میدهد. من دو روز کار میکنم چند روز ماشینم داخل تعمیرگاه است. بااین قیمتهای فعلی نیز نمیتوانم ماشین مدل بالاتری بخرم. کاش تاکسیرانی برای ما رانندگان وامی در نظر بگیرد که بتوانیم خودروی خودمان را نوسازی سازی کنیم.
مسئله دیگر مربوط به خطوط ویژه حمل ونقل در مسیرهای پرمسافر است. به گفته برخی از رانندگان، خط ویژهای که از میدان آزادی تا میدان فلسطین فعالیت میکند، اغلب از سوی رانندگان شخصی اشغال میشود و نظارت مناسبی روی آن وجود ندارد. به اعتقاد رانندگان، این کمبود نظارت سبب نارضایتی مسافران و کاهش درآمد تاکسی رانها شده است. یکی از رانندگان میگوید: افرادی با خودروهای شخصی در مسیرهای ما فعالیت میکنند و مسافر میزنند، ولی نه تاکسی رانی جلو آنها را میگیرد و نه پلیس. این شرایط رقابت ناعادلانهای را برای ما به وجود آورده است.
برخی از رانندگان از جریمهها گلایه مندند. به گفته آن ها، به جای اینکه از رانندگان حمایت شود، فشارهای مضاعف و جریمههای سنگین به آنها تحمیل میشود. یکی از تاکسی رانها میگوید: به جای کمک و رسیدگی به مشکلات، جریمه میکنند. مثلا اگر کسی بخواهد به صورت گردشی کار کند، مجبورش میکنند به خط بپیوندد. این در حالی است که مسافرهای گردشی بیشتر هستند و کار کردن در خط درآمد چندانی ندارد.
با گسترش تاکسیهای اینترنتی، شرایط برای تاکسی رانهای سنتی سختتر شده است. رانندگان میگویند که این رقابت ناعادلانه بوده و نبود نظارت بر تاکسیهای اینترنتی سبب کاهش مسافران آنها شده است. در حالی که تاکسی رانها مجبور به پرداخت هزینههای بیمه، آبونمان و سایر عوارض هستند، رانندگان تاکسیهای اینترنتی از این قبیل هزینهها معافاند. یکی از رانندگان میگوید: ما از تاکسی رانی مجوز داریم و تمام هزینههای جانبی را پرداخت میکنیم. در عوض، تاکسیهای اینترنتی بدون این هزینهها کار میکنند و کرایه کمتری میگیرند. این باعث شده که مسافران ما کم شوند.
رانندگان تاکسی رانی چند مطالبه دارند: سازمان تاکسی رانی با تأمین لاستیک، روغن و قطعات خودرو با قیمت مناسب، هزینههای نگهداری خودرو را کاهش دهد. سیستم نظارت بر تاکسیهای اینترنتی تقویت و قوانین برابر برای همه رانندگان اجرا شود. خطوط ویژه تحت نظارت دقیق تری قرار بگیرد و از فعالیت خودروهای شخصی جلوگیری شود.